การออกแบบแฟชั่นด้วย AI สำหรับแฟชั่นสมัยต้นรัชกาลที่ ๖

4 Oct

ในยุคที่เทคโนโลยีก้าวล้ำมาถึงจุดที่เราสามารถรังสรรค์อดีตให้กลับมามีชีวิตอีกครั้ง การออกแบบแฟชั่นหรือการออกแบบเครื่องแต่งกายสำหรับภาพยนตร์ด้วย AI กลายเป็นเครื่องมือสำคัญที่เชื่อมโยงระหว่างประวัติศาสตร์กับความสร้างสรรค์ร่วมสมัย วันนี้ผมอยากพาทุกคนไปรู้จักกับกระบวนการออกแบบภาพแฟชั่นที่ได้รับแรงบันดาลใจจากเครื่องแต่งกายสมัยต้นรัชกาลที่ ๖ ซึ่งเป็นช่วงเวลาแห่งความเปลี่ยนแปลงของสังคมสยามทั้งในด้านวัฒนธรรมและความงาม

ขั้นตอนเริ่มต้นนั้นมีกระบวนการดังนี้ครับ — ผมเริ่มจากการคัดเลือกภาพถ่ายขาวดำเก่าที่สะท้อนอารมณ์และซิลลูเอ็ตที่ถูกต้องของยุคสมัยนั้น ภาพถ่ายเหล่านี้ไม่เพียงเป็นหลักฐานทางประวัติศาสตร์ แต่ยังเป็นแรงบันดาลใจที่ทรงพลัง เมื่อได้ภาพต้นแบบแล้ว จึงเข้าสู่ขั้นตอนการบูรณะ เพื่อเพิ่ม “สีสัน” และเติมชีวิตให้ภาพถ่ายเหล่านั้นกลับมามีลมหายใจอีกครั้ง สีที่ใช้บางครั้งอ้างอิงจากข้อมูลประวัติศาสตร์จริง แต่บางครั้งก็เลือกใช้ตามสุนทรียะและจินตนาการของนักออกแบบ เพื่อสร้างบรรยากาศที่เข้ากับอารมณ์ของยุค

จากนั้นจึงเป็นขั้นตอนที่ซับซ้อนขึ้นเล็กน้อย — การเทรนโมเดล LoRA ซึ่งเป็นหัวใจของงานนี้ LoRA จะช่วยให้ AI เข้าใจรูปทรง เสื้อผ้า และซิลลูเอ็ตของแฟชั่นในยุคต้นคริสต์ศตวรรษที่ ๒๐ ได้อย่างถูกต้อง หลังจากเทรนโมเดลเสร็จสิ้น และผมพอใจกับการออกแบบเสื้อในสไตล์ต้นทศวรรษ ๑๙๑๐ หรือ “Early Teens Fashion” แล้ว ผมจึงนำภาพที่ได้จากโมเดลมาใช้เป็นต้นทางในการสร้างสรรค์งานต่อไป

ทุกวันนี้ การเทรนโมเดลสามารถทำได้ง่ายขึ้นมากผ่านแพลตฟอร์ม Krea แทนที่การใช้ Flux ผ่าน ComfyUI หรือ Runpod สำหรับ Krea มีฟังก์ชัน “Train” ซึ่งรองรับการใช้ภาพตั้งแต่ ๓–๒,๐๐๐ ภาพเป็นชุดข้อมูล (dataset) สำหรับการเรียนรู้ของโมเดล สำหรับผม วิธีการออกแบบมักเริ่มต้นจากการวิจัยทางประวัติศาสตร์แฟชั่นของยุคนั้น ๆ เสมอ หากภาพต้นฉบับเป็นภาพขาวดำ ผมจะทำการบูรณะและลงสีเสียก่อน เพื่อให้เห็นลักษณะของผ้าและรายละเอียดที่ชัดเจนขึ้น

โดยทั่วไป ผมจะใช้ภาพประมาณ ๓๐–๕๐ ภาพในการเทรนหนึ่งโมเดล เพื่อรักษาความแม่นยำของ LoRA ให้สะท้อนซิลลูเอ็ตทางแฟชั่นได้ถูกต้องที่สุด เมื่อโมเดลถูกเทรนจนเสถียรและได้สไตล์ที่ตรงตามยุคแล้ว ผมจะนำภาพเหล่านั้นมาใช้เป็นจุดเริ่มต้นในการสร้างภาพใหม่แบบ image-to-image generation โดยใช้ Nano-banana และ Flux Kontext ผ่านแพลตฟอร์มอย่าง Gemini, Freepik, หรือ Krea

ในขั้นตอนนี้ ผมสามารถออกแบบได้อย่างอิสระ ไม่ว่าจะเป็นการเพิ่มเติมองค์ประกอบเครื่องแต่งกาย เปลี่ยนสี ปรับท่าทาง หรือเปลี่ยนฉากหลัง ทั้งหมดทำได้โดยยังคงรักษาโครงสร้างแฟชั่นที่ถูกต้องของยุคสมัยนั้นไว้ กระบวนการนี้ช่วยให้นักออกแบบเครื่องแต่งกายและนักออกแบบแฟชั่นสามารถทำงานได้ง่ายขึ้น และยังมั่นใจได้ว่างานที่ออกมานั้นคงความถูกต้องทางประวัติศาสตร์แฟชั่นของแต่ละยุคสมัย

AI ไม่ได้เข้ามาแทนที่ความคิดสร้างสรรค์ของมนุษย์ แต่กลับช่วยเพิ่มประสิทธิภาพในการทำงาน และเปิดพื้นที่ให้จินตนาการเบ่งบานได้มากกว่าเดิม

ภาพที่สร้างสรรค์ในคอลเล็กชันนี้คือการตีความแฟชั่นของสยามในปี พ.ศ. ๒๔๕๖ (ค.ศ. 1913) ช่วงต้นรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว (รัชกาลที่ ๖) ซึ่งตรงกับช่วงปลายของยุคเอ็ดเวิร์เดียนในอังกฤษ แม้ว่ายุคเอ็ดเวิร์เดียนจะสิ้นสุดลงเมื่อ พ.ศ. ๒๔๕๓ หลังการสิ้นพระชนม์ของพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ ๗ แต่ความสง่างามแบบเอ็ดเวิร์เดียนยังคงสะท้อนอยู่ในรูปทรงของเสื้อผ้าในช่วงต้นทศวรรษ ๑๙๑๐ และกลายเป็นแรงบันดาลใจให้กับแฟชั่นสยามในยุคนั้น สำหรับแฟชั่นในคอลเล็กชันนี้ ผมขอสร้างสรรค์คำศัพท์สำหรับแฟชั่นยุคต้นรัชกาลที่ ๖ สไตล์นี้ว่า “Siam Early Teens Style

แฟชั่นในสมัยรัชกาลที่ ๖ สามารถแบ่งออกได้เป็นสองยุคหลัก ถึงแม้ช่วงเวลาการครองราชย์ของพระองค์มีเพียง ๑๕ ปี แต่แฟชั่นกลับมีพัฒนาการที่ชัดเจนสองรูปแบบ

ยุคแรกคือ สไตล์ Early Teens ซึ่งครอบคลุมตั้งแต่สมัยต้นรัชกาล ไปจนถึงสิ้นสุดสงครามโลกครั้งที่ ๑ (1910–1918) เสื้อผ้าในยุคนี้มักเป็นผ้าฝ้ายหรือผ้าไหมสีอ่อน ตัดเย็บด้วยลูกไม้ละเอียด คอต่ำ แขนสามส่วน หรือแขนยาวซ้อนชั้นลูกไม้ โจงกระเบนจับคู่กับแพรสะพาย คู่สีแบบสวัสดิรักษา และตกแต่งด้วยเครื่องประดับที่เรียบหรู เช่น เข็มกลัดคาเมโอ ร่มงาช้าง และกระเป๋าผ้าปักลาย ทรงผมมวยสูงแบบลอนอ่อน หรือปล่อยลอนคลื่นตามธรรมชาติเป็นที่นิยมในกลุ่มหญิงสาว เพื่อให้ดูทันสมัยตามแบบยุโรป ส่วนรองเท้านิยมแบบหนังรัดข้อ Mary Jane หรือ T-bar ใส่คู่กับถุงน่องสีขาวหรือสีดำ

ยุคที่สองคือ สไตล์ Art Deco ซึ่งเกิดขึ้นหลังสงครามโลกครั้งที่ ๑ จนถึงปลายรัชกาล (1918–1925) ลักษณะเด่นของยุคนี้คือการตัดผมสั้น เสื้อทรงกระบอก และการสวม “ซิ่น” ซึ่งเป็นกระโปรงทรงกระบอกที่กลายเป็นซิลลูเอ็ตหลักของแฟชั่นในยุคนั้นในโลกตะวันตก ช่วงรอยต่อระหว่างสองยุคนี้ เรามักเห็นแฟชั่นที่ผสมผสานทั้งสองสไตล์เข้าด้วยกัน เช่น การไว้ผมยาวประบ่าคลื่นอ่อน และการสวมเสื้อลูกไม้กับซิ่นแบบใหม่ที่ดูเรียบแต่สง่างาม

“Siam Early Teens Style” จึงไม่ใช่เพียงแฟชั่น หากแต่เป็นภาพสะท้อนของอัตลักษณ์สตรีสยามในช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อของประวัติศาสตร์ — สตรีที่มีทั้งความงาม ความมั่นใจ และความสง่างามที่ผสมผสานระหว่างความเป็นตะวันตกและความเป็นสยามอย่างลงตัว

งานออกแบบด้วย AI จึงไม่ใช่เพียงการสร้างสรรค์ภาพ หากคือการคืนชีวิตให้ความงามในอดีตกลับมาอีกครั้ง ผ่านจินตนาการและความเข้าใจในประวัติศาสตร์แฟชั่นของยุคสมัยนั้น.

___________________________________

AI Fashion Design for the Early Reign of King Vajiravudh (Rama VI)

In an age when technology allows us to reimagine the past and bring it vividly back to life, fashion design — or costume design for film — powered by AI has become an essential bridge between history and contemporary creativity. Today, I would like to share the process behind creating a fashion image inspired by the clothing styles of early King Vajiravudh’s reign (Rama VI), a period of transformation in Siamese society — culturally, socially, and aesthetically.

The process begins quite simply. I start by selecting vintage black-and-white photographs that best capture the emotion and silhouette of the era. These historical images are not only visual records but also powerful sources of inspiration. Once selected, I begin the restoration process — breathing colour and life into them. The colours may be based on historical evidence or, at times, on artistic interpretation, allowing for the creation of an atmosphere that evokes the mood of the period.

The next stage is slightly more technical — training a LoRA model, which is at the heart of this creative workflow. LoRA enables AI to understand the shapes, garments, and silhouettes of early 20th-century fashion with accuracy. Once the model is trained and I am satisfied with the blouse designs — in the style of the 1910s or the so-called “Early Teens Fashion” — I use the resulting images as the foundation for further design development.

Today, model training has become much easier thanks to Krea, which replaces the need for Flux via ComfyUI or Runpod. Krea’s “Train” feature supports datasets ranging from 3 to 2,000 images for model training. My creative process always begins with historical fashion research of the target era. If the original photos are monochrome, I first restore and colourise them to better study fabric textures and garment details.

Typically, I use around 30–50 images to train a single LoRA model — a number that ensures both accuracy and stylistic stability. Once the model is trained and stylistically consistent with the historical period, I use these outputs as the base for image-to-image generation, employing Nano-banana through platforms such as Gemini, Freepik, or Krea.

At this stage, I can freely design — adding costume elements, adjusting colours, modifying poses, or reimagining the backdrop — all while maintaining historical silhouette accuracy. This workflow enables both costume designers and fashion designers to work more efficiently while ensuring historical precision. AI does not replace human creativity; rather, it enhances the design process and expands the boundaries of imagination.

The resulting collection reinterprets Siamese fashion in 1913 (B.E. 2456), during the early reign of King Vajiravudh (Rama VI). This period coincides with the end of the Edwardian era in Britain. Although the Edwardian era officially ended in 1910 (B.E. 2453) upon the death of King Edward VII, its elegance and refined femininity continued to influence fashion well into the 1910s, inspiring Siamese styles of the time.

For this collection, I coined the term “Siam Early Teens Style” — representing the unique aesthetic of early Rama VI’s reign.

Fashion during this reign can be divided into two distinct phases, despite King Vajiravudh’s relatively short 15-year rule.

The first phase, Early Teens Style (1910–1918), corresponds to the pre-World War I years. Garments of this period were typically made of soft cotton or silk in light colours, trimmed with fine lace. Blouses often featured low necklines, elbow-length or three-quarter sleeves with layered lace cuffs, and were worn with chong kraben (traditional wrap trousers) and a draped shoulder sash in auspicious or harmonised colour schemes. Accessories included cameo brooches, ivory parasols, and embroidered handbags. Hairstyles were arranged in soft, rounded chignons or gentle waves, reflecting a natural Western-inspired beauty. Popular footwear included Mary Jane or T-bar leather shoes paired with white or black stockings.

The second phase, emerging after World War I (1918–1925), embraced the Art Deco aesthetic. Distinguishing features included bobbed haircuts, straight-line blouses, and the introduction of the “sin” (sinh) — a tubular skirt that echoed the Western shift dress silhouette. Transitional styles between the two phases reveal hybrid fashions: shoulder-length waved hair, lace blouses worn with modernised tubular skirts, and simplified yet elegant accessories.

The “Siam Early Teens Style” therefore represents more than just a fashion statement — it reflects the evolving identity of Siamese women at a historical crossroads. These were women of grace, confidence, and adaptability — embracing Western modernity while preserving Siamese refinement.

AI fashion design, in this context, is not merely about generating images; it is about reviving the beauty of the past through historical imagination and technological artistry, allowing the elegance of early 20th-century Siam to live again in the digital age.

#aifashionlab #AI #aiartist #aiart #aifashion #aifashiondesign #aifashionstyling #aifashiondesigner #fashion #fashionhistory #historyoffashion #fashionstyling #fashionphotography #digitalfashiondesign #digitalcostumedesign #digitaldesign #digitalaiart #ThaiFashionHistory #ThaiFashionAI #thailand