คู่สีประจำวันแบบสวัสดิรักษา วันจันทร์ คือ “นุ่งนกพิราบ ห่มจำปาแดง” (นุ่งผ้าสีนกพิราบนำ้เงินหม่น ห่มผ้าสีบานเย็น)
คู่สีประจำวันแบบสวัสดิรักษา วันจันทร์ คือ “นุ่งนกพิราบ ห่มจำปาแดง” (นุ่งผ้าสีนกพิราบนำ้เงินหม่น ห่มผ้าสีบานเย็น)
ภาพที่สร้างสรรค์ด้วยเทคโนโลยี AI นี้ เป็นการจินตนาการแฟชั่นใน ราชสำนักฝ่ายใน สมัยรัชกาลที่ ๕ ช่วงปลายรัชกาล (พ.ศ. 2430–2440 / ค.ศ. 1890s) ซึ่งเป็นยุคที่เสื้อแขนหมูแฮม (Leg-of-Mutton Sleeve) ได้รับความนิยมอย่างแพร่หลายในราชสำนักฝ่ายใน ผมได้ออกแบบให้เข้ากับ คู่สีประจำวันแบบสวัสดิรักษา วันจันทร์ คือ “นุ่งนกพิราบ ห่มจำปาแดง” (นุ่งผ้าสีนกพิราบนำ้เงินหม่น ห่มผ้าสีบานเย็น)
เสื้อทรงแขนหมูแฮมในยุควิกตอเรียและอิทธิพลต่อราชสำนักไทย
เสื้อทรงแขนหมูแฮมถือเป็นหนึ่งในเอกลักษณ์สำคัญของแฟชั่นปลายศตวรรษที่ 19 ลักษณะเด่นคือความพองโตบริเวณต้นแขนที่ค่อย ๆ แคบลงจนแนบชิดข้อมือ ช่วยสร้างภาพเงา (silhouette) ที่สง่างามและโดดเด่น ดีไซน์นี้ได้รับแรงบันดาลใจจากแฟชั่นยุคโรแมนติกทศวรรษ 1830 ก่อนกลับมาได้รับความนิยมอีกครั้งในช่วงปลายยุควิกตอเรีย
ในทศวรรษ 1890 (พ.ศ. 2433–2442) แขนหมูแฮมกลายเป็นสัญลักษณ์แฟชั่นประจำทศวรรษ โดยเฉพาะราว ค.ศ. 1895 (พ.ศ. 2438) ที่แขนเสื้อพองโตมากที่สุด เสื้อแขนหมูแฮมมักจับคู่กับคอร์เซ็ตรัดแน่นและกระโปรงทรงเอไลน์ ซึ่งเน้นสัดส่วนเว้าส่วนโค้งตามอุดมคติความงามในยุคนั้น
การผสมผสานแฟชั่นตะวันตกกับราชสำนักสยาม
ในรัชกาลที่ ๕ (พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว) สยามอยู่ระหว่างการปรับตัวเข้าสู่ความทันสมัย โดยรับทั้งวัฒนธรรมและแฟชั่นตะวันตกเข้ามาอิทธิพลเหล่านี้แผ่ถึง ราชสำนักฝ่ายใน ซึ่งสตรีในราชสำนักได้ปรับใช้แฟชั่นวิกตอเรียร่วมกับการแต่งกายไทยดั้งเดิม จนเกิดเป็นสไตล์เฉพาะตัว
เสื้อแขนหมูแฮมถูกนำมาสวมคู่กับโจงกระเบน กลายเป็นรูปแบบการแต่งกายที่สง่างามและแตกต่าง แขนเสื้อพองโตช่วยขับความสง่า ในขณะที่โจงกระเบนยังสะท้อนอัตลักษณ์ความเป็นไทย การตัดเย็บมักใช้ผ้าไหมชั้นดี พร้อมงานปักละเอียดที่ผสมผสานลวดลายตะวันตกกับศิลปะไทยได้อย่างกลมกลืน
มรดกแห่งการแลกเปลี่ยนทางวัฒนธรรม
แม้แขนหมูแฮมจะเป็นแฟชั่นที่อยู่ในกระแสเพียงช่วงสั้น ๆ ของประวัติศาสตร์ยุควิกตอเรีย แต่กลับมีอิทธิพลต่อการแต่งกายในราชสำนักไทยอย่างน่าจดจำในทศวรรษ 1890 แฟชั่นจึงมิใช่เพียงเรื่องความงาม หากยังเป็นสื่อกลางแห่งการแลกเปลี่ยนทางวัฒนธรรมและการสะท้อนยุคสมัย
การนำเทคโนโลยี AI มาช่วยฟื้นฟูและจินตนาการแฟชั่นแขนหมูแฮมในบริบทของราชสำนักไทย ช่วยอนุรักษ์และถ่ายทอดมรดกแฟชั่นนี้ให้คนรุ่นหลังได้เรียนรู้และชื่นชมต่อไป
Sawasdiraksa Colours Monday is “wearing nok phirap, draping champa daeng” (wearing fabric in muted pigeon-blue [nok phirap] with a magenta-pink [champa daeng] upper garment).
Sawasdiraksa Colours Monday is “Wearing Nok Phirap, Draping Champa Daeng” (wearing muted pigeon-blue [nok phirap] lower garment with a magenta-pink [champa daeng] upper garment).
This AI-created image re-imagines the fashion of the inner royal court of Siam during the late reign of King Chulalongkorn (Rama V) (1887–1897 / 1890s). It was a period when the leg-of-mutton sleeve blouse was highly fashionable within the royal court. I have designed this ensemble to reflect the auspicious daily colour pairing (sawasdiraksa) for Monday: “Wearing Nok Phirap, Draping Champa Daeng” (wearing muted pigeon-blue [nok phirap] lower garment with a magenta-pink [champa daeng] upper garment).
The Sawasdiraksa (สวัสดิรักษา) system is a traditional Thai belief that assigns specific colour pairings of clothing to each day of the week, thought to bring good fortune, protection, and harmony with cosmic forces. Rooted in astrology and Brahmanical–Buddhist cosmology, it was especially observed in the royal court and among the nobility, where the choice of colour for garments reflected not only auspicious symbolism but also cultural identity and refinement. For Monday, the prescribed colours are muted pigeon-blue [nok phirap] lower garment with a magenta-pink [champa daeng] upper garment.
Leg-of-Mutton Sleeves in Victorian Fashion and Their Influence in Siam
The leg-of-mutton sleeve was one of the defining silhouettes of late 19th-century fashion. Its hallmark was the dramatically puffed upper arm tapering neatly to the wrist, creating an elegant and striking silhouette. Inspired by Romantic-era fashions of the 1830s, the style returned to prominence in the late Victorian era.
By the 1890s (BE 2433–2442), the sleeve had become a signature of the decade, reaching its widest point around 1895 (BE 2438). These blouses were usually worn with tightly laced corsets and A-line skirts, accentuating the idealised hourglass figure of the time.
Blending Western Fashion with Siamese Court Dress
During the reign of King Chulalongkorn, Siam was embracing modernisation and adopting Western cultural influences. These trends extended to the Inner Palace, where court ladies began to adapt Victorian fashions while retaining elements of traditional Thai dress.
The leg-of-mutton blouse was paired with the chong kraben (traditional wrapped bottom garment), creating a uniquely Siamese fusion of elegance. The voluminous sleeves emphasised majesty and grace, while the chong kraben preserved cultural identity. The garments were often made of fine silks and decorated with intricate embroidery that blended Western motifs with Thai artistry.
A Legacy of Cultural Exchange
Although the leg-of-mutton sleeve was a fleeting trend in Victorian Europe, it left a lasting impression on the sartorial landscape of the Siamese court in the 1890s. Fashion here was not merely a matter of beauty, but a medium of cultural exchange and a reflection of its era.
By using AI technology to re-imagine and restore the imagery of leg-of-mutton sleeves in the Thai court context, this work helps preserve and transmit the memory of this distinctive fashion heritage for future generations to study and appreciate.
#aifashionlab #AI #aiartist #aiart #aifashion #aifashiondesign #aifashionstyling #aifashiondesigner #fashion #fashionhistory #historyoffashion #fashionstyling #fashionphotography #digitalfashiondesign #digitalcostumedesign #digitaldesign #digitalaiart #ThaiFashionHistory #ThaiFashionAI #thailand
